ജനാധിപത്യം ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നത്, ജനാധിപത്യ വ്യവസ്ഥിതിയിൽ ഉള്ള വ്യവസ്ഥാപിത ഘടകങ്ങൾ ജനകീയമാകുമ്പോഴാണ് അല്ലെങ്കിൽ ജനാധിപത്യപരമായി പ്രവർത്തിക്കുമ്പോഴാണ്. അത്തരം ഘടകങ്ങൾ, അല്ലെങ്കിൽ ജനകീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ ആണ്, ഒരോ രാഷ്ട്രീയ സംഘടനകളും, സർവ്വീസ് സംഘടകൾ ഉൾപ്പടെയുള്ള അവയുടെ പോഷകസംഘടനകളും. ഇത്തരം സംഘടനാസംവിധാനങ്ങൾ എല്ലാം ജനാധിപത്യപരമായി വേണം പ്രവർത്തിക്കാൻ. അല്ലെങ്കിൽ അത് ജനാധിപത്യ സംവിധാനത്തിന്റെ ജനാധിപത്യ സ്വഭാവത്തിന് മാറ്റം വരുത്തും, അതുവഴി ജനാധിപത്യത്തിന്റെ നിലനില്പിനെത്തന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യും.
പൂർണ്ണമായ രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ ജനാധിപത്യസ്വഭാവത്തിനെപറ്റി ഇപ്പോൾ പരാമർശിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. കാരണം ഒരു രാഷ്ട്രീയസംഘടനയുടെ പൊതുവെയുള്ള സ്വഭാവം, ആ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ നിയമാവലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വസ്തുതകളും പ്രഖ്യാപിതലക്ഷ്യങ്ങളും, അവയുടെ പ്രവർത്തന സ്വഭാവവും മറ്റുമാണ്. ഇതുമായി ഐക്യപ്പെട്ടു പോകുന്നവരായിരിക്കും ഈ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ അംഗങ്ങൾ. എന്നാൽ സർവ്വീസ് സംഘടനകൾ ഉൾപ്പടെയുള്ള അവയുടെ പോഷകസംഘടനകൾ, തങ്ങൾ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന അംഗങ്ങളുടെ പ്രത്യേകമായ അവകാശങ്ങളും താൽപ്പര്യങ്ങളും സംരക്ഷിക്കാൻ ബാധ്യസ്ഥരാണ്. ഓർക്കുക, ഇവിടെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അവകാശങ്ങളും താൽപ്പര്യങ്ങളും തീർച്ചയായും സമൂഹത്തിന്റെ വിശാലമായ താൽപ്പര്യങ്ങളും അവകാശങ്ങളും ഹനിച്ചുകൊണ്ടാകരുത്, അതായത് തീവ്രസ്വഭാവമുള്ള സംഘടന സ്വഭാവം (militant trade unionism) ആകരുത് എന്നർത്ഥം. എന്നാൽ നിയമപരവും തൊഴിൽപരവും സാമൂഹികവുമായ, അർഹമായ എല്ലാ അവകാശങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും സംരക്ഷിക്കാൻ കെൽപ്പുള്ള സംഘടനകളായിരിക്കണം, ഇത്തരം സംഘടനകൾ അല്ലെങ്കിൽ സർവീസ് സംഘടനകൾ. അതല്ലാതെ, തങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രീയ മേലാളന്മാരുടെ 'ആവശ്യങ്ങളും അവകാശനങ്ങളും' സംരക്ഷിക്കുവാനുള്ള വെറും ഉപകരണങ്ങൾ ആകരുത്. അത് തങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ ശക്തിയായ അംഗങ്ങളുടെ മേൽപ്പറഞ്ഞ അർഹമായ ആവശ്യങ്ങളെയും അവകാശങ്ങളെയും ഹനിച്ചുകൊണ്ട് എടുക്കുന്ന ഒരു നിലപാടാണ് എന്നുള്ളതിൽ യാതൊരു തർക്കവുമില്ല. അവിടെ ജനാധിപത്യം ധ്വംസിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് വേണം കരുതാൻ. അത്തരം സംഘടനകൾ കൊണ്ട് തങ്ങൾ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന അംഗങ്ങൾക്കോ, സമൂഹത്തിനോ, ഹിതകരമായ ഒരു പ്രവർത്തിയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് അവകാശപ്പെടാൻ യാതൊരു അർഹതയുമില്ല.
കേവലം സ്ഥാനമാനങ്ങൾക്കോ പദവികൾക്കോവേണ്ടി അംഗങ്ങളുടെ അർഹമായ അവകാശങ്ങൾ തമസ്കരിക്കുന്ന 'നേതാക്കന്മാരാണ്' സർവ്വീസ് സംഘടനകളുടെ പ്രസക്തിയെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത്. മാത്രമല്ല, യാഥാർഥ്യങ്ങളെ സമർത്ഥമായി മൂടിവച്ചുകൊണ്ട് തങ്ങളുടെ ഭാഗം ഭംഗിയായി ന്യായീകരിക്കുവാൻ കഴിയുന്നവരാണ് (ആടിനെ പട്ടിയാക്കാൻ കെൽപ്പുള്ളവർ) ഇന്ന് പൊതുവെ നേതാക്കന്മാരായി അവരോധിക്കപ്പെടുന്നവർ എന്നുള്ളത് വിധിവൈപരീത്യം. അവർ, സംഘടനയുടെ സാമാന്യ അംഗങ്ങളെ പ്രതികരണശേഷിയില്ലാത്ത അടിമത്തമനോഭാവത്തിൽ വളർത്തിക്കൊണ്ടുവരാൻ പ്രത്യേക വിരുത് കാട്ടുന്നവരാണ്. സംഘടനയിലെ സാമാന്യ അംഗങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങളോ അവകാശങ്ങളോ ഒരിക്കലും ചർച്ചചെയ്യപ്പെടുകയോ, അഥവാ (പേരിന്) ചർച്ചചെയ്താൽ തന്നെ, അത് ഒരു സമ്മർദ്ദ തന്ത്രം എന്ന നിലയിൽ രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വത്തിൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട് അത്തരം അവകാശങ്ങൾക്ക് അംഗീകാരം നേടുവാനോ, ഇക്കൂട്ടർ ശ്രമിക്കാറില്ല എന്നതാണ് ഏറ്റവും ഖേദകരമായ വസ്തുത. അവർ, തങ്ങൾ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന സംഘടനയിലെ അംഗങ്ങളുടെ അർഹമായ ആവശ്യങ്ങളെ, തങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രീയ മേലാളന്മാരുടെ സ്വാർത്ഥമായ രാഷ്ട്രീയ മോഹങ്ങൾക്ക് മുൻപിൽ അടിയറ വയ്ക്കുന്നതോടെ സംഘടനയുടെ ജനാധിപത്യബോധം ഇല്ലായ്മചെയ്യപ്പെടുന്നു. ഇവിടെ ജനാധിപത്യത്തിന് എന്ത് പ്രസക്തി? ഇത്തരം സംഘടനകൾക്ക് എന്ത് പ്രസക്തി? കുഞ്ഞാമൻ സാർ പറഞ്ഞതുപോലെ ' ജനങ്ങൾക്ക് വലിയ പങ്കില്ലാത്ത ഒരു വ്യവസ്ഥിതിയാണ് ജനാധിപത്യം' എന്ന് അടിവരയിട്ട് പറയേണ്ടി വരും, അല്ലെങ്കിൽ ജനാധിപത്യത്തെ കൊല്ലുന്നത് ഇത്തരം സംഘടനാ സംവിധാനങ്ങളാണ് എന്ന് അർത്ഥശങ്കയ്ക്കിടയില്ലാത്തവണ്ണം വാദിക്കേണ്ടി വരും.
